Uzaklardan gazel okuyoruz ya, uzun havaya başlamadan önce, Çankırı ile ilgili nerede ne haber çıkarsa, antenler ve “minik kuşlar” sayesinde yaşanan olayla ilgili olarak bilgileniyoruz.

Uzun yıllardır çok uzaklarda da olsak, doğduğumuz ve ömrümüzün baharını yaşadığımız topraklarla irtibatı hiç koparmadık, hastalık gibi bir şey bu, hasbelkader sekiz-on yıldan beri de yazıyoruz.

Bazen “köpeksiz köyde değneksiz gezdiğini” sananları, “sokak kedisi” olarak, usuletle ve suhuletle uyarmaya çalışıyoruz. İşkembe-i kübradan atan siyasetçiye, bürokrata “ufak at da civcivler yesin” diye hatırlatıyoruz.

Haddimizi de aşarak belediye meclisi üyelerinin gözüne gözüne Belediye Kanunu 28. maddeyi sokuyoruz. İktidar olan da feraset yok, muhalefet olanın da bir hesabı, bir ortaklığı var ki sesleri solukları çıkmıyor!

İl Genel Meclisinin seçilmiş üyelerine, “Efendi ağalar, Özel İdareden ihaleyi kaptık diye sevinmeyin, İl Özel İdare Kanunu 20. Maddeyi ihlal ediyorsunuz”, diyoruz. Allah’tan korkuları, kuldan utanmaları olmadığı için, söylenenler, baş ağanın beygirinin yellenmesi gibi geliyor beylere. Hesap gününü de düşünmüyorlar.

Bu güne kadar ilbay paşaların pipolusunu, papyonlusunu, eyyamcısını gördük çok şükür, derken her yeni kararname ile umutlanıyoruz. “Bu sefer gelen Çankırı’yı uçurur inşallah” derken, beraberce havalanmak için tam pist başına geliyoruz, bir de bakıyoruz ki, yeni gelen ilbay paşa keklik ve dahi “oynak” güvercin uçuruyor. Yine kanatları yolunmuş “çoluk” gibi kala kalıyoruz ortalık yerde!

Sivil toplum örgütleri, sendikalar Çankırı’da olup bitene sırtlarını dönmüşler.

Örneğin Çankırı Turizm Derneği, dernek başkanı arada bir açıklamada bulunuyor. Tam, Çankırı turizmi hakkında yetkili bir ağızdan güzel şeyler, müjdeli haberler duyacağız diye beklerken, bir de bakıyoruz, Sayın Dernek Başkanı, maşallah ülkenin iç siyasetinden girmiş, dış siyasetinden çıkmış. Yok, açılım olunca bu olurmuş, yok ABD Irak’tan çıkarsa şu olurmuş. Efendi ağa hele bir “yerele gel” hele bir Çankırı turizminden bahset, dernek olarak Çankırı turizmi için neler yaptınız? Doğaldır ki, dernek üyelerinin aylık gezmelerinin konumuzla ilgisi yok!

Gerçekten Çankırı Turizm Derneği ne iş yapar? Bir bilen varsa ve de 700 km öteden beni aydınlatırsa çok sevinirim.

Turizm Derneğini kenara koyalım ve konumuza devam edelim!

HAMUR İŞÇİLERİNİ GÖREN YOK AMA...
Öğretmenlerimiz örgütlendikleri sendikadan Ankara’daki Tekel işçilerine destek mealinden mesajlar ve “eylemler” sergiliyorlar!

Ne diyebiliriz ki! Ancaaaak; Çankırı’da çalıştığı fabrikada 8 saat çalışmasının üzerine, işverence 8 saat daha “zorunlu mesaiye” tutulan “kölelerin” hiç mi hiç farkında değildir benim sivil toplum örgütü üyelerim!

Çünkü, akşam evde seyrettiği TV’sinde, Çankırı’daki “köle işçileri” göremediğinden, Ankara’daki Güvenpark’taki Tekel işçilerine “desteğini” vermekte hiçbir beis görmez!

Tekel işçileri Çankırı’dan “destek” görmenin mutluluğunu yaşar yaşamasına da, Çankırı’daki “hamur işçileri” bırakın kendilerine “destek aramayı” seslerini duyuracak ne ekran bulabilirler ne de gazete sayfası!

Bütün bunları dile getirdikten sonra ister istemez 700 km öteden seslenmek zorunda kalıyoruz…

Gel vatandaş geeel;

Çengelköy hıyarını bırak,

Gel vatandaş geeel, ”Kara Köprü hıyarına” geeel.

Yerele gel… Hem de acilen…