Tırmanmaya çalıştığım dik yokuş bacak kaslarımın isyanına sebep olmuş ve artık neredeyse durmak noktasına gelmiştim. Biraz soluklanarak nihayet zirveye ulaştım. Zirve küçük tepeciklerden oluşmuştu ve bu tepeciklerin arasından aşağıya doğru uzanan çok derin olmayan vadiler vardı. Tam tahmin ettiğim gibi bazı kısımların otluk bazı kısımların ise taşlık bir yapısı vardı. Hem tavşan hem de kınalının barınması uygun gibi görünüyordu zira biraz ilerimde yeni ekim yapılmış tarlaları görebiliyordum. Ekim yapılmış tarlalara girmemeye özen göstererek sola doğru bir müddet yürüdükten sonra yine sola doğru dairesel bir yürüyüş yaparak geldiğim istikamete dönmüştüm. Zirvenin biraz daha aşağısından olmak üzere yamacı yavaş fakat dikkatlice yürümeye başladım. Özellikle otların çok olduğu kısımlarda tavşan olabilir umuduyla yavaşlayarak yürümeme rağmen benden ürkerek havalanan birkaç serçe kuşundan başka uçan hayvan olmadı.

Yürümeyi amaçladığım yamacın ortalarına geldiğimde ilerimdeki sazlık ve çalılık bitki örtüsünün üst tarafından havalanan altı tane keklik umutlanmama sebep olmuştu. Ancak havalanan kekliklerin kınalı olup olmadığını gözüme gelen güneşten dolayı net olarak algılayamamıştım. Çünkü arazide çil keklik popülasyonu da azımsanmayacak bir orandaydı. Çil keklik avlamak bu sezonda da Çankırı ilinde yasak olduğu için tetik düşürmeden yamacı yürümeye devam ettim. Nihayet arazide canlı popülasyonuna rastlamıştım ve bu durum bana yeni bir heyecan katmıştı.

Artık yamacın sonundaydım ve sol tarafta derin bir vadi ve içinde yetişkin iğde çalılıklarının olduğunu gördüm. İşte aradığım yer diye düşünürken iğde çalılarının üzerinden havalanan kınalıları gördüm. Aramızda yaklaşık 150 metrelik bir mesafe olmasına karşın bir kısmı sol tarafa, benim dönüşte kullanacağım istikamete doğru bir kısmı ise sağ tarafa doğru uçmuşlardı ama eminim ki o çalılıklar birçok şeye açıktı ve öncelikle oranın kontrol edilmesi gerektiğini düşünerek ilerlemeye devam ettim. Bir kaç tane küçük tepe ve vadiyi aşmam gerekiyordu. Son tepeciğin üzerine yeni ulaşmıştım ki “harrrrrr vıck vıck” sesleri ile oldukça kalabalık bir kınalı grubu sağ taraftaki tepeye doğru havalandılar. Maalesef tetik düşürülecek mesafede değildim ve sırf bu yüzden oluşan güzelliği seyretmek durumunda kaldım. Zararı yoktu inşallah doğa bana bir kaçını avlamak fırsatını verecekti. Artık uçtukları istikamet belliydi ve arazinin bu kısmı yürümek için daha elverişliydi.

Yaklaştığımı hissediyordum ancak nereden havalanacaklarını bilemiyordum. Derince bir vadinin sırtına tırmanmam ile karşı yamaçtan kalkan kınalılardan bana göre yakın olanına tek bir atış ve sönen kanatlar, vuslata erilmiş av ve avcı görevini tamamlamıştı. Diğerlerini merak mı ediyorsunuz onlar benim aracıma doğru gideceğim tepenin yamacına kendilerini atmışlardı. Sakin bir şekilde dönüşe geçtim az çok olacaklar belliydi. Muhtemelen birerli ikişerli olmak üzere havalanacaklar av ve avcı görevini yapacaktı. Tahminim doğru çıkmıştı daha ilk tepeciğin arkasına geçmiştim ki peşi sıra havalanmaya başladılar bana da limitler içinde avlanmak kalmıştı.

Güzel bir avcılık yapmıştım fakat eksik olan bir şeyler vardı. Aracımın yanına ulaşmam için oldukça bir mesafe vardı. Biraz daha yamacın eteğine doğru yönelmiştim. Limiti doldurmuş olduğum için diğer kınalıları daha fazla ürkütmemek için bulduğum bir patikadan ilerlerken bir taraftan da güzel geçen avcılığa rağmen tatsız olan bir şeyler beni rahatsız etmişti. Bir kayanın üzerine oturduktan sonra derince bir duman çekerek telefonumun tuşlarını yokladım.

-Hocam merhaba nasılsın?

-Ağabey teşekkür ederim.

-Hocam sen olmadan tadı yok.

-Ağabey inşallah önümüzdeki hafta sonu…

Evet, bu hafta av arkadaşım Ali Osman Bey yok, ben avcılığı yalnız yaptım ama çok da tadı olmadı. Hocam sensiz olmuyor, isli çaydanlığı bile ateşle buluşturmak içimden gelmedi. Dediğin gibi sayın hocam inşallah önümüzdeki hafta sonu...

Gönül dostları ile paylaşılarak yapılan avlarda bütün doğaseverlere rastgelsin…