Her 8 Mart günü geldiğinde bu günün öneminin sadece ülkemiz de mi, yoksa dünyanın her yerinde bizdeki gibi mi algılanır hep bunu düşünürüm.

Hemen herkesin bildiği ama ısrarla adından başlayarak yanlış telaffuz ettiği, içeriğinin kapitalizme hizmet etmesi daha bir yakışık alır vaziyette olması işlerine geldiğinden midir nedir?

8 Mart’ı Dünya Kadınlar Günü olarak laflayıvermişiz…

Oysa 8 Mart "Dünya Emekçi Kadınlar" günüdür ve bu gün öyle kadınların çaya çorbaya gidip, kadın kadına eğleneceği,siyasilerin ve erkeklerin eline bir çiçek alarak samimiyetsizce dağıttıkları, kadınlara sadece o günün hatırına şirinlik yapacakları bir gün hiç değildir .

Hatta bizim ülkemizde kadınların her yönden yaşadıkları sorunlara, kadınların siyasette temsil edildiği oranlara bakılınca hiç öyle eğlenilecek ve şirinlik yapılacak bir gün olmamalıdır.

İşin aslı ;Dünya emekçi kadınlar günü 8 Mart 1857 tarihinde ABD’nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi, çalışma koşulları istedikleri için bir tekstil fabrikasında greve başladı.Bu grev esnasında polis işçilere saldırarak onları fabrikaya kilitledi.İşçilerin fabrikaya kilitlenmesinin ardından çıkan yangında barikatlardan kaçamaması sonucunda 129 kadın işçi yanarak can verdi.Bu olaydan 53 yıl sonra 26 _27 Ağustos 1910 yılında, Danimarka'nın Kopenhag kentinde düzenlenen 2.Enternasyonele bağlı kadınlar toplantısında Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihinde tekstil fabrikasında ölen işçilerin anısına 8 Mart’ın ‘’Dünya Emekçi Kadınlar Günü ‘’olarak anılma önerisini getirdi ve oy birliğiyle kabul edildi..

16 Aralık 1977'den beri de Birleşmiş Milletler Genel Kurul kararı ile üye ülkeler bu günü o zamandan beri kutlamaktaysa da, değişe değişe önemi unutulup o günü sadece sevgililer günü modunda, samimiyetsizce kutlamaya dönüşmesini hazmedemeyen başta biz kadınlar olarak, bu konuya sahip çıkmamız gerek diye düşündüğümden, bu hususu belirtmeden geçmek istemedim..

Bu günün anısına bir yazı yazmayı düşündüğümde kadınların sorunlarının her alanda  giderek artarak devam etmesi ve bu sorunların sivil toplum örgütlerinde ne kadar dile getirilse de, siyasetin ilgi alanına, kadınlar sadece seçim zamanlarında ve bu özel günlerde samimiyetsizce girdiğini  bildiğimden ,biz kadınlar olarak bunu gündemden düşürmeyerek ve birlikte güç birliği yaparak aşabilmenin yolunu bu günlerde daha çok haykırarak, kadın sorunlarını tartışarak gündemde tutarak başarabiliriz.

Genelde toplumda "Kadınlar ne ister?" sorusuyla karşılaşmışızdır.

Buna en güzel cevabı James Oppenheım "EKMEK ve GÜL" şiiriyle vermiş "yaşamak için ekmek, ruhumuz için gül istiyoruz"...

Yürüyoruz yürüyoruz, günün aydınlığında
Donuk fabrika bacalarına, yoksul mutfaklara
Çarpıyor sesimiz ve birden parlayan
Bir ışık gibi ulaşıyor insanlara
"Ekmek ve gül! Ekmek ve gül!"

Yürüyoruz yürüyoruz, erkekler için de yürüyoruz
Çünkü hâlâ bizim oğullarımızdır onlar
Ve biz hâlâ analık ederiz onlara
En zorlu iş, en ağır emek
Ve çalışmak doğuştan mezara dek
Ve böyle sürüp gitsin istemiyoruz
Yaşamak için ekmek
Ruhumuz için gül istiyoruz!

Yürüyoruz yürüyoruz kol kola
Saflarımızda ölüp gitmiş arkadaşlarımız
Ve türkümüzde onların kederli "Ekmek!" çığlıkları
Çünkü bir köle gibi çalıştırıldı onlar
Sanattan, güzellikten, sevgiden yoksun
Biz de bugün hâlâ onların özlemini haykırıyoruz
İş ve ekmek istiyoruz
Ama gül de istiyoruz

Yürüyoruz yürüyoruz, yan yana, güzel günler adına
Kadınız, insanız, insanlığı ayağa kaldırıyoruz
Paydos bundan böyle köleliğe, aylaklığa
Herkes çalışsın, bölüşülsün kardeşçe, yaşamın sundukları
İşte bunun için yükseliyor yüreklerimizden
Bu ekmek ve gül türküleri
Ve yineliyoruz hep bir ağızdan
"Ekmek ve gül! Ekmek ve gül!"

Emekten yana olan erkeklerin daha çok olmasını ve kadınların kendi haklarına sahip çıkacağı günlerin özlemiyle, tüm dünya ve güzel ülkemin "Emekçi Kadınlar Günü"nü kutluyor, savaşın olmadığı barış dolu günler diliyorum.

Kalın sağlıcakla...