Tarih 2008-2009… İstanbul Çankırı Gençlik Derneği olarak Bayramören Yamaç Paraşütü Organizasyonu’na katıldığımız o gün, hafızalarımızda hâlâ yankılanan o soru çıkıvermişti ağzımızdan; "Kim la bu uzun saçlı?"

Çankırılı refleksiyle, yabancı gördüğümüz bu adam karşısında şaşkınlığımızı gizleyememiştik. Oysa sohbet ilerledikçe bu 'Uzun saçlı adam'ın sırları açıldıkça açıldı ve esrarengiz kişiliğiyle bizleri derinden etkiledi.

Kendisinin ne tam anlamıyla Çankırılı olması mümkündü ne de olmaması… O, Çankırılı değildi belki ama bir Çankırılı kadar bizimleydi... Hatta öyle ki tanıdığı Çankırılı sayısı bizden fazlaydı...

Bu nasıl olurdu?

Bu memleketin havasını solumamış, suyunu içmemiş biri, nasıl olur da bu kadar Çankırı’ya dokunabilir, bu kadar Çankırılı'yı tanıyabilirdi?

Aslında cevap çok basitti: Sevda… İşine-mesleğine olan sevdası ve akabinde memleket sevdası...

Tanıdıkça anladık ki, O hem mesleğine aşık hem de Çankırı’ya... Bu topraklarda bir 'memleket aşığı' gibi yaşıyor, onu bir miras gibi kalbinde taşıyordu.

O yıllarda Çankırı Dergisi ve Çankırı Postası ile ilgileniyordu. Yaptığı dergiler, bizim gibi Çankırı sevdalıları için birer hazine değerindeydi... Bugün bile kütüphanemde duruyor o dergiler... Ne zaman memleket özlemi çökse yüreğime, o sayfaları çeviririm. Her sayfasında Çankırı’nın taşına, toprağına, insanına olan derin sevdayı görürüm.

2009-2012 yılları arasında İstanbul Çankırı Dernekler Federasyonu (ÇANFED) ile İstanbul Çankırı Gençlik Derneği arasında soğuk rüzgârlar esiyordu. O dönemde Uzun Saçlı Ağabeyimizin bize karşı zaman zaman mesafeli tavırları oldu. Bunu o zaman anlamamıştık belki, ama şimdi anlıyorum ki o mesafelerin altında memleket sevgisi vardı. Bizden, Çankırı’ya daha fazla sahip çıkmamızı istiyordu. "Ayağa kalkın!" diyordu! Adeta "Daha çok çalışın, daha çok üretin, daha çok sevin bu toprakları" diyerek haykırıyordu... Onun eleştirileri, bizleri memleket sevdasına daha sıkı sarılmaya yönlendiren kıymetli rehberlerdi...

Ardından Sözcü18.com’u kurdu. Her karşılaşmamızda köşe yazarlığı teklifinde bulunurdu. Hatta yazılarımda noktasına, virgülüne bile dokunmayacağını, tamamen özgür olacağımı söylerdi. Beni teşvik ederdi, yüreklendirirdi... Ama ben yıllarca tereddüt ettim. Bir yandan Sözcü18’in muhalif kimliği, bir yandan "Acaba yazabilir miyim?" sorusu zihnimi kemirip durdu... Şahsımın Milliyetçi Hareket Partisi mensubu olması ve Cumhur İttifakı’na olan desteğim nedeniyle bu teklife sıcak bak(a)madım... Fakat içimdeki yazma tutkusu ve memleket sevdası, bir gün onun ısrarına kayıtsız kalmamam gerektiğini gösterdi. Nihayet Uzun Saçlı Ağabey’in teklifini kabul ettim. Bundan sonra yazılarımla Sözcü18.com ailesinde yer alacağım.

Sözcü18.com, açıldığı günden bu yana Çankırı medya dünyasına kalite getirdi. Doğru bildiğini korkusuzca söyleyen, kimsenin cesaret edemediği konulara dokunan, muhalif ama yapıcı bir çizgi izledi. Çankırı’dan uzakta olmasına rağmen bu kadar sağlam bir haber ağı kurması, gerçekten takdire şayan bir başarı. Bu platform, sadece bir haber sitesi değil; Çankırı’nın sesi, Çankırı’nın kalemi, Çankırı’nın yüreği oldu. Yerel medyada böylesine hızlı, güncel ve nitelikli haber veren başka bir site bulmak zor.

Ve şimdi Sözcü18.com 16 yaşında… Bir haber sitesini 16 yıl boyunca ayakta tutmak, güncel kalmak ve bu kadar büyük bir takipçi kitlesine ulaşmak hiç kolay bir iş değil. Bu başarı, memleket sevgisinin, emeğin ve azmin bir sonucudur.

Bu 16 yaş, Bursa’nın plakası olan 16 ile hoş bir tesadüf olmuş olsa da, bu yaş, aslında Sözcü18’in Çankırı adına yaptığı büyük işlerin bir nişanesi… Bir memleket aşığının, Çankırı için gösterdiği fedakârlığın, tutkunun ve mücadelenin bir yansıması…

Uzun Saçlı Ağabey’e ve Sözcü18.com ailesine yeni yaşlarında başarılar diliyorum. Nice yıllar memleketin sesi olmaya devam etmelerini temenni ederim. Çünkü Çankırı’nın böyle cesur, böyle dürüst ve böyle yürekli kalemlere ihtiyacı var.

Hayırlı olsun Sözcü18! Nice 16 yıllara…