Yani kısacası, Dışişleri Bakanlığı “Sıfır sorun bir idealdir. Komşularımızla ilişkilerimizin bozulmasının sebebi komşularımızdır”diyor.

 

Doğru bir cümle, sonuna kadar katılıyorum. Tıpkı on senedir tekrar ettiğim gibi bizim komşularımızla değil, komşularımızın bizimle problemleri var.

 

Ama şu soruyu sormadan da edemiyorum: Madem başlayacağımız yere dönecektik; Türkiye'yi neden sürekli taviz veren bir ülke konumuna getirerek bu maceranın içine soktunuz?

 

Her insanın politikaya atılma, siyaset yapma, parti kurma hakkı vardır. Sonuçta halkın teveccühü ile iktidara gelirse hükümeti kurmak ve ülkeyi yönetmek de görevidir. Fakat her ülkenin de, yılların birikimi ile uzman ekiplerin denetiminde hazırlanmış ve "olmazsa olmaz" kabul edilen milli hassasiyetleri vardır.

 

Bu hassasiyetler laf olsun diye öngörülmüş konular değildir. Bunlar ülkelerin jeopolitiği ve jeostratejisinin öngördüğü biçimde hazırlanır. Bayrak yarışı gibidir; göreve her gelenin vazifesini yaptıktan sonra diğerine devrettiği kutsal bir bayrak gibidir. Belki on, belki yüz sene sonra yarış bittiğinde bayrak göndere çekilir ama asla yarış terk edilmez. Yarışa başladığınızda kural değiştirilmez.

 

Milli Güvenlik Siyaset Belgesi ve Kırmızı Çizgiler’i her fırsatta göz ardı ederseniz bir gün yönetecek ülke bulamayabilirsiniz.

 

Meselenin vahametinin hâlâ önemsenmediği, makalenin bitişindeki ironide gizli. Şöyle bağlamış Dışişleri Bakanlığı konuyu: “Ülkemiz, “komşularla sıfır sorun” yaklaşımının şimdiden görmeye başladığımız olumlu sonuçlarının, adeta durgun suya atılan bir taşın yarattığı ve giderek genişleyen halkalar gibi, önce bölgemizde ve nihayet küresel ölçekte daha da fazla görüleceğine inanmaktadır.”

 

Anlaşılan o ki “komşularımızla sıfır sorun” politikasının mimarları, suya taş atarken taşa bağlı ipin diğer ucunun da ayaklarına bağlandığının farkında değil…