Milyonluk soruyu gören yarışmacı konuştu

15 yıllık 'Kim Milyoner Olmak İster?' yarışmasında milyonluk soruyu gören tek yarışmacı Şeyma Özin, yarışma sürecini ve sonrasında yaşadıklarını anlattı.

 

Akşam'dan Mehmet Özdağan'a konuşan Özin, '15 bin TL'yi aldıktan sonra gidip lahmacun yedim' dedi.

 

"Ben tamamen para için katıldım. Baktım ortalama bir zekâyla bile 15 bin lira kazanılıyor. Dedim ki 'Ben en az 60 bin alırım'... 3 ay bekledim. Mülakatlara çağırdılar. Zaten onlar artık insan sarrafı olmuş. Anladılar reytingli, garip bir tip olduğumu; aldılar yarışmaya. Baktım soruları pat pat biliyorum. Mantık yürüttüm sadece... 125 bin lirayı kazandıktan sonra, 20 dakikalık bir ara verildi. Tabii, editörler yarışmayı çözdüğümü anladı ve soruları değiştirdiler. Mantık yürütemeyeceğim sorular hazırlandı, kesin! Telefon joker hakkım Google başında bekliyordu zaten. Hemen baktı, buldu. Bu arada Google yasak değil. 30 saniyede bulmayı beceriyorsan o da bir başarı çünkü..."

 

"250 bini alıp gideceğimi düşünüyordum ama bana bir şey oldu orada. Bildiğin kendimden geçtim. Baktım, soruya cevap vermişim. Yarışma boyu 'İlle de 1 milyonu göreceğim, riski severim' gibi bol keseden konuştuğum için, gururuma yediremedim herhalde. Orada ağlamasaydım iyiydi ya... Tek pişmanlığım o! Oysa nasıl da 'cool'dum... Eve gittim orada da ağladım bir posta. En sonunda annem sinirlendi, 'Kalk kalk kalk... Ölü evi mi burası?' dedi. Ailecek dışarıdan lahmacun söyledik, ayranımızı içtik. Unuttuk gitti valla (gülüyor)."

 

"Sonra Twitter'da bir baktım. Millet bana 'Ne gıcık bir kız bu?' gibi şeyler söylemiş. Kendilerine baksınlar! Yediremiyorlar tabii. Hepsi de başvurmuş, yarışmaya bile alınamamış kerli ferli adamlar. Ya da katılıp ilk soruda elenen tipler! 21 yaşımda milyonluk soruyu açtırmışım, herhalde bir fesatlık besleyecekler. Kabul ediyorum, ben bayağı gıcık bir tipim ama orada hiç gıcıklık yapmadım bence. Entelektüeli iki L ile yazan adamlar bana konuşma dersi vermesin!"

 

"2-3 arkadaşım var topu topu. Çevremde öyle çok insan istemem. 15 bin lirama bile 'Bir binlik ateşlesene bana' diye sulananlar var. Yuh yani! Ben en başından beri çok yanlış çevrelere düştüm aslında biliyor musun? Etrafımdaki herkes çok boş! Sinema manyağıyım. Tek sosyal aktivitem bu yani... Zaten sinema eleştirmeni olmak istiyorum. Arkadaşlarıma baksan, ancak Hollywood filmlerini izlesinler. Belki biraz da Almodovar; o da olay, 'ekşın' var diye. Ben de bütün gün sergi sergi dolaşmıyorum; şimdi, yalan söylemeyeyim. Hepsi çok boş... Aslında hiçbirini sevmiyorum. Yalnız kalmaya bayılıyorum. Ben, bana yeterim."

 

"Bakma, çok bunalmış gibi görünüyorum ama aslında o konuda biraz dertliyim. Bu 'Gezi Parkı' olayları yüzünden çok pis güme gittim. Ne 125, 250'lik soru açtıranlar konuşuldu. Ben yokum piyasada. Resmen ziyan oldum gündem yüzünden. Bahtsızlığıma gel! Bir yandan da düşünüyorum 'Acaba daha mı iyi oldu?' diye... Beni kesin bozardı o şöhret. Biliyorum kendimi, karakterim oturmadı daha çünkü. İki hafta 'halk kahramanı' ilan edilecektim. Sonra unutulacaktım. Ne olduğumu şaşırırdım herhalde. Pop star Bayhan gibi bir havuzdan diğerine atardım kendimi 2 sene sonra kesin! Saçma sapan hareketler yani..."

 

"Vallahi hiç Gezi Parkı'na filan da gitmedim. Ben büyük apolitiğim! Dünyanın yıkılması lazım benim evden çıkmam için. Yorulurum ben oralarda... Dünyaya bir kere gelmişim, biber gazıyla kendimi ziyan edemem sonuçta. Hem ne demeye çıkacağım ki? 'İstesek Twitter'ı bile yasaklardık' diyen zihniyetle ne diye savaşacağım? Boş veeer Allah aşkına."

 

"Gereksiz gereksiz bin tane insan türedi etrafımda. Facebook'tan ilkokul arkadaşım bile aradı, eski sevgililerim aramadı ya! İnsan bir telefon açar, şöyle duygusal bir konuşma yaşanır, anılar tazelenir filan; yok! Ne bir ses, ne bir seda... Zaten 3 yıldır hayatımda kimse de yok. Bir istisna var. Ekşi Sözlük'te biri yazmış hakkımda. Sanki beni yüzyıllardır tanıyor gibi... Ben yazıyı oku; bir ağla, bir ağla! Dedim 'Bu benim nasibim'... Ulaştım; e-postalaştık. Ama yok, o da benim gibi, 'sevmeyi seven' tiplerden. Bana sevilmek isteyecek biri lazım. Domestik biriyim zaten. Öyle feminist filan değilim. İtaat edeceğim birini bulmam lazım. Seviyorum öyle şeyleri ama evden çıkmıyorum ki. 12 saat malak gibi uyuyorum. Kapımı çalıp, 'Ben geldim' demesi lazım. Belki bir gün olur. (Gülüyor)"

 

 

- İyi ki kazanmadım 1 milyon lirayı. Para beni fena bozar. Bir kere o gün okulu bırakırdım. Annemlerin başında saç kalmazdı.

- Allah Fransızca'nın belasını versin! Hazırlık sınıfını zaten zar zor geçtim. Derslerim çok iyi filan sanmayın. Bayağı kötü yani durumum.

- 15 bin lirayı da yerim artık, ne yapayım? Belki sinemayla ilgili yurtdışında bir sertifika programına giderim.

- Yarışmanın büyüsü benden sonra kaçtı. Herkes 1 milyonluk soruyu bekliyordu. Şimdi niye izlesin insanlar 3-5 binlik sorularda debelenenleri?

- İçinde beden gücü olmayan bir iş istiyorum. Kendimi çok seviyorum aslında; zaten o yüzden de sinemacı olamam. Koşamam öyle, oyuncuların peşinde, güneşin altında. Onlar çeksin, ben evimden yayıla yayıla eleştireyim.

 

1 - "Arkadaşlarım benim yerime başvurdu" yalanından vazgeçin. Kimse yemiyor artık onu! Çatır çatır sen doldurdun o başvuru formunu!

2 - Yarışmaya çalışmak nasıl bir aptallıktır? Orada da gördüm iPad'inden Nobel'leri, Oscar'ları hatim edenleri. Yapmayın gözünü seveyim; kafa daha da karışır!

3 - "Seyirciye güveniyorum" yalanından da vazgeçsinler. Kimsenin seyirciye güvendiği yok. Ayıp olacak şimdi, beni de ayakta alkışladı seyirci ama...

4 - Kenan Işık'la arayı iyi tutmak lazım. Kenan Bey, karşısında 'Dünyayı kurtaran adam' gördüğü zaman o yarışma kötü geçiyor.

5 - Son tavsiyem, gençsiniz be kardeşim. Hadi yaşını başını almış adamları anlarım da, 15 binlik soruda çekilmek nedir? Yürüyün Allah aşkına!