Eline ulaşan ilk bilgileri açıklayan Selvi, bu sürecin Başbakan'ın iradesi sonucunda aşılan bir süreç olduğunu ve buna Öcalan'ın da olumlu katkı yaptığını belirtti.

 

Selvi bu gelişmeyi, "Yeni yılda hediyeleriyle Noel Baba değil, Tayyip Baba geldi" şeklinde yorumladı.

 

İşte günün çok tartışılacak o yazısı:

 

 

İmralı ile görüşmelere ilişkin edindiğim bilgileri ilk elden paylaşmak istiyorum.

 

Oslo görüşmelerinin basına sızması ve Silvan saldırısından sonra, Öcalan'la görüşmeler kesilmişti.

 

O günlerde devlette, 'Bu adam bizimle görüşürken, bir yandan da örgüte saldırı emri veriyor. İkili oynuyor' kanaati hakim olmuştu.

 

O nedenle 1 yılı aşkın bir süredir, Öcalan izole edilmişti.

 

Koster arızası bir türlü giderilemiyor, Öcalan kimseyle görüştürülmüyordu.

 

Siyasi iradenin kararında değişiklik oldu, koster arızası giderildi.

 

Başbakan'ın iradesi sonucunda aşıldı bir süreç. Ancak Öcalan da olumlu katkı yaptı.

 

Sürecin bu denli uzamasının en büyük nedeni ise Kandil'di.

 

2012 yılını final yılı ilan eden örgüt, 'Alan hakimiyeti' stratejisini geliştirdi. Kalabalık gruplar halinde saldırdı, 'Vur-Kal' taktiği uyguladı.

 

Psikolojik üstünlüğün PKK'da olduğu bir sırada Başbakan diyalog sürecini başlatamazdı, başlatmadı da…

 

Ne zaman ki örgütün 2012 stratejisi başarısızlıkla sonuçlandı, PKK bini aşkın militan kaybetti, psikolojik üstünlük ve alan hakimiyetinin devlette olduğu perçinlendi, işte o zaman diyalog kapıları aralandı.

 

Ama bu arada çok önemli bir gelişme yaşandı.

 

Açlık grevlerinin kritik bir aşamaya girdiği bir dönemde Öcalan devreye girdi.

 

Bu hamle ile aslında Öcalan kendisini tekrar denkleme soktu ve muhatap haline getirdi. Devlet de bu jesti karşılıksız bırakmadı, uzatılan eli boşlukta bırakmadı.

 

Açlık grevlerinin 67. gününde Öcalan, kardeşi aracılığıyla açlık grevlerinin bitirilmesi talimatını verdi.

 

13 yıldır örgütünün başında olmamasına rağmen Öcalan'ın PKK üzerinde hala en etkili güç olduğu, açlık grevlerinin o andan itibaren bitirilmesiyle ortaya çıktı.

 

Mehmet Öcalan İmralı'ya gittiğinde Abdullah Öcalan bir süre görüşmeyi kabul etmiyor. Hatta, 'TC'nin yeni bir oyunu' şeklinde değerlendirmeler yapıyor.

 

Ancak Ankara'dan giden bir mesaj etkili oluyor.

 

Öcalan'a, kardeşi ile görüşüp, açlık grevlerinin bitirilmesi yönünde talimat vermediği takdirde, İmralı'da terk edilmiş bir şekilde yaşamaya devam edeceği mesajı veriliyor.

 

Bu konularda deneyimli bir isim olması nedeniyle, yapıcı rol oynadığı takdirde, devletin de kendisine yaklaşımının pozitif olabileceği sonucunu çıkarıyor.

 

Tersi olsa, ömür boyu İmralı'da çürümeye devam edecek.

 

Öcalan görüşmeyi ve örgüte yazılı olarak talimat vermeyi kabul ediyor ama bu kez, 'Öcalan'ın talimatı etkili olur mu, açlık grevlerini bitirebilir mi?' kaygısı ortaya çıkıyor.

 

Öcalan bunu da fark ediyor.

 

'Kesinlikle bitirecekler' diyor.

 

Dediği gibi oluyor.

 

PKK'nın saldırılarının arttığı, Selahattin Demirtaş'ın, '400 kilometrelik alan PKK'nın kontrolünde' diye sorumsuzca açıklamalar yaptığı, Gültan Kışanak'ın PKK'lılarla buluşmak için Şemdinli yollarına düştüğü dönemde, bırakın Öcalan'la diyaloğu, Başbakan, siyasetle müzakereye dahi kapılarını kapatmıştı.

 

Yeni süreçte Öcalan'la diyalog, açlık grevlerinin devam ettiği Ekim ayında başlıyor.

 

İkinci görüşme Kasım ayında gerçekleşiyor.

 

Her iki görüşme MİT Başkan Yardımcısı seviyesinde yapılıyor.

 

Aralık ayındaki görüşmeye ise MİT Müsteşarı Hakan Fidan gidiyor.

 

Bir takvim üzerinde konuşuluyor mu?

 

Oslo devlet içinde çok büyük bir deneyim oldu. Çözüme endeksli ve bir takvim dahilinde yapılmayan görüşmelerden sonuç almanın zor olduğu tecrübe edildi.

 

Takvime dayalı ve çözüme endeksli bir süreç başladı.

 

MİT Müsteşarı Hakan Fidan'ın görüşmesi 16 Aralık tarihinde gerçekleşti.

 

Öcalan, sözüne güvenilir bir isim olması ve arkasında siyasi iradenin tam desteği bulunması nedeniyle MİT Müsteşarı Hakan Fidan'la görüşmeyi öneriyordu. Ancak Oslo sürecinde yaşananlar nedeniyle Hakan Fidan çekimserdi. O sorun da aşılmış gözüküyor.