Tipi o kadar fazlalaşmıştı ki pist başından sadece 850 m. olan zirveyi bile görmek imkansız hale gelmişti. Havanın tekrar sakinleşeceğini ümit ederek bir süre beklememize rağmen bu gün doğanın galibiyetine boyun bükerek bulunduğumuz tesisin penceresinden esen rüzgarla savrulan kar tanelerinin çam ağaçlarının üzerlerine çarpmalarını seyrettik. Şansımızı birde Yıldıztepe bölgesinde denemek üzere tesisten ayrılarak Kadın Çayırı'na doğru yola çıktık.

 

Ana yoldan ayrıldığımızda Ilgaz Dağı tüneli çalışmalarında kullanılan kamyonların yolu olumsuz etkilediğini gördük. Tünel şantiyesini solumuzda bırakarak bu sene kar yağışının geçtiğimiz seneye göre daha az olmasından kaynaklandığını düşündüğümüz şekilde yolun iyi temizlendiğini ve otel bölgesine kadar rahat bir şekilde devam ederek piste ulaştık.

 

Dağın zirvesine doğru bakmak için kafanızı kaldırdığınızda telesyejin dikili direklerini ve üzerlerindeki koltukları görünce her ne kadar sistem çalışmasa da gurur duymamak elde değil. Palandöken, Şarıkamış, Erciyes, Uludağ gibi ülkemizin büyük ve yıllardır kayak turizmi yapılan tesislerinden hiçbir farkı yok ve aynı modernlikte.

 

Bizi gülen yüzleri ile sistem kontrol odasından çıkan iki görevli karşılıyor. Sistemin faal olduğunu ancak müşteri olmamasından dolayı sistemi çalıştırmadıklarını eğer kaymak istersek çalıştırabileceklerini söylüyorlar. Bu bölgede de kar yağışı var ancak oldukça etkisiz bir durumda. Kaymak için bulunmaz bir fırsat olduğunu düşünüyoruz fakat pistin nasıl olduğunu bilmediğimizden bir an tereddüde düşüyoruz. Zira görevlilerin bizlere verdiği bilgiye göre esas pist henüz yapılmamış. Pist olarak sol taraftan kıvrılarak zirveye doğru çıkan ve eğimi çok az olan orman yolu ya da yangın söndürme yolu olarak da tarif edebileceğimiz bir yolun pist olarak kullanıldığını söylüyorlar. Ben, bir keşif yapmak istediğimi, eğer kaymak için müsait değilse boşuna sistemin çalışmasının bir anlamı olmadığını söyleyince görevli kar motoru ile beni pist olarak kullanılan orman yolundan pistin ortalarına kadar çıkartıyor ve kendisi tekrar görevli olduğu yere dönüyor.

 

 

Öncelikle dikkatimi çeken şey her ne kadar geçici olarak da kullanılsa pist olarak kullanılan yolun kenarlarında hiçbir güvenlik tedbirinin alınmamış olması. Eğim oldukça düşük bu yüzden birçok noktada baton takviyesi yapmanız gerekiyor bu da fazladan güç sarfına neden oluyor. Kayak ve doğa sporlarına gönül verenler bilir, dağda hava çok ani değişiklikler yapar. Ani sis ve tipi ile karşılaşılması durumunda hiçbir emniyet ve işaretleme yapılmamış. Vadiye bakan kısımlarda ağ ile kapamalar ve işaretlemeler yapılarak güvenlik sağlanmamış. Çok yakın zamanlarda Ilgaz Dağında ve Erzurum/Palandöken’de yaşanan ölümle sonuçlanan kazalar hatırlandığında emniyet ve işaretlemenin önemine daha fazla değinmeme sanırım gerek yok.

 

Buradan ilgilere, yapılan sistemin çok güzel olduğunu, orada görevli olan insanların çok yardımsever ve mütevazı insanlar olduğunu belirtmek isterim. Ancak emniyeti gözden geçirmeleri gerektiğini ve şu andaki mevcut kullanılan pistin böyle bir devası sisteme yakışmadığını, gerçek pistin emniyet konuları da dikkate alınarak bir an önce hayata geçirilmesini ve biz kayak severlerin hizmetine sunulmasını rica ediyorum.

 

Bu arada meslektaşım Hüseyin Demirtaş Bey öncülüğünde kurulan ve benimde en kısa zamanda üyesi olacağım Çankırı Ekstrem Doğa Sporları ve Arama Kurtarma Derneği (ÇEDOSK)’ne faaliyetlerinde başarılar dilerim. Umarım hiçbir canlının ihtiyacı olmaz, ancak emniyeti alınmamış böyle pistlerde ya da doğal felaketlerde Çankırı'da böyle bir derneğin varlığını bilmek bana huzur veriyor. Umarım ÇEDOSK için her şey gönüllerince olur.

 

Bütün doğaseverlere rasgelsin.