HEPİMİZİN çocukluk masallarında tanıdığı 'Robin Hood', zenginden alıp fakire veren adalet ve merhamet timsali bir kahramandır. Ancak, bu tür kahramanlar sadece masallarda değil, bazen yanı başımızda da karşımıza çıkar. Çankırı’da, insanlara yardım elini uzatmayı yaşamının merkezine koymuş bir isim var: Dudu Sevindim Teyze.

O'nun iyilik hikâyesi, sadece Çankırı’nın değil, gönlü olan herkesin yüreğine dokunacak türden.

Dudu Sevindim Teyze ile 2022 yılında tanıştım. Bu tanışma, hayatımda bir dönüm noktası oldu, çünkü onun sayesinde yardımlaşmanın ne denli kutsal ve anlamlı bir şey olduğunu bir kez daha anladım. Çoğu Çankırılı gibi bizim de evimizde atmaya kıyamadığımız, "Bir gün lazım olur" diyerek köy evinin alt katına sakladığımız giysi, ayakkabı ve türlü eşya vardı. Ancak yıllar içinde o saklı odalar, biriken bu yükü taşıyamaz hale gelir. Aile sofralarında "Bu eşyaları artık atalım" cümlesi yankılanır ama hemen ardından derin bir sessizlik olur. Çünkü bu eşyaları atmak değil, bir şekilde değerlendirmek gerektiği herkesin malumudur. İşte tam da böyle bir yılın sonunda ailem bana dönüp, "Ali, senin tanıdıkların vardır, araştır" dedi. Bu arayış beni, Çankırı’nın yaşayan efsanesi Dudu Sevindim Teyze'ye götürdü.

Dudu Teyze, sadece bir yardımsever değil, adeta bir hayır kapısı. Kendisiyle ilk kez konuştuğumda, "Şunlar şunlar var, ihtiyaç sahiplerine ulaşır mı?" diye sordum. O ise büyük bir tevazu ve netlikle; "Getir yavrum, hepsinin yeri belli. Bekleyen çok kişi var" dedi. Böylece iki araba dolusu eşyayı kendisine teslim ettim. Henüz birkaç gün geçmişti ki, Dudu Teyze beni aradı ve fotoğraflar göndererek emanetlerin ihtiyaç sahiplerine ulaştırıldığını haber verdi. Onun bu hızlı, samimi ve organize yaklaşımı karşısında hayran kaldım. Sonraki desteklerimde kendisini daha da yakından tanıma fırsatı buldum.

İYİLİKLE GEÇEN BİR ÖMÜR

Dudu Teyze’nin iyilik dolu dünyasını gördükçe ona duyduğum hayranlık daha da arttı. Her gün bıkmadan, usanmadan yardıma muhtaç ailelere ekmek götürdüğünü, engelli bireyleri kendi restoranında ağırlayıp onlara sıcak yemek ikram ettiğini, kimsesiz çocuklara anne şefkatiyle yaklaştığını öğrendim. Onun yaşamı, sadece kendi ailesine değil, tüm Çankırı halkına dokunan bir bereket hikâyesi. Çankırı Vakfı’nda Başkan Yardımcılığı görevim sırasında da Dudu Teyze’nin desteği hep yanımızda oldu. Yardıma muhtaç öğrencileri tek tek tespit ederek onların eğitim hayatına katkı sağlamamıza öncülük etti. Onun desteğiyle birçok öğrenciye burs imkânı sunduk, yüzlerce çocuğun umutlarını yeşerttik.

Dudu Teyze’nin yardımları yalnızca malzeme ya da maddi destekle sınırlı değil. O, merhametiyle yüreklere dokunuyor, dualarıyla insanların umudu oluyor. Nerede bir ihtiyaç sahibi varsa, nerede bir kimsesiz varsa, o orada. Kimi zaman bir yetimin yüzünü güldürüyor, kimi zaman bir yaşlının gönlünü alıyor. Dudu Teyze, tıpkı Yunus Emre’nin dizelerinde bahsettiği gibi "yaratılanı Yaradan'dan ötürü sevmenin" ete kemiğe bürünmüş hâli.

BİR HAYIRSEVERLİK ÖRNEĞİ

O, yardımı gizli yapan bir hayırsever. Kendi reklamını yapmayı, isminden bahsettirmeyi sevmez. Ama onun iyilikleri, tıpkı ışığın karanlığı delip geçtiği gibi, insanlar arasında yayılarak büyüyor. Çankırı halkı onu bir iyilik meleği, bir merhamet elçisi olarak görüyor. Ben ise onunla tanışmayı, hayatımda bir lütuf olarak değerlendiriyorum.

Dudu Teyze, yardımlaşmanın ve dayanışmanın ne olduğunu bizlere öğretirken, aynı zamanda Allah’ın rızasını kazanmak için nasıl bir hayat sürmemiz gerektiğini de gösteriyor.

Rabbimiz, Dudu Teyze gibi güzel insanların sayısını artırsın. Onların ellerine güç, yüreklerine ferahlık versin. Çankırı’nın bu sessiz kahramanı, bize insana dair umudu hatırlatıyor. Kendisine buradan bir kez daha şükranlarımı sunuyorum ve onun izinden gitmeyi tüm hayırseverlere tavsiye ediyorum. Allah iyilikle yoğrulmuş, merhametle dolu bu ömürleri daim eylesin.

Amin...

Ali KARAABALI
27 Ocak 2025