Kamuoyunda son günlerde çok sıkça konuşulmaya başlanan 'Akil adamlar' kavramına ilişkin en ilginç yorum tarihçi Murat Bardakçı’dan geldi.

 

Meğerse 'akıllı' ve 'bilge' yerine kullanılması gereken kelime 'âkil' değil 'âkıl' olması gerekirmiş. Bardakçı’ya göre 'âkil' çok yemek yiyen ve obur anlamına geliyormuş. Bu durumda, 'âkil adam’ demek doymak bilmez obur, yani “ekine giren” tarlayı tapanı süpüren gibi bi şey oluyor, herhalde?

 

Gazetelerde bunları okuyunca; “İşte budur, Çankırılı'nın döne döne aradığı, budur!” dedim.

 

Malum bu günlerde Çankırı'da hükümet binasının nereye konuşlandırılacağı, memleketin baş meselesi haline geldi.

 

Dibacesi buysa, gerisini siz düşünün…

 

Dana dişi gibi iktidar sahipleri, muhaliflerin anası, danası, yavrusu, doğan görünümlü, şahin sevmeyenler kulübü, bülbül ötüşlü kanarya sevenler derneği temsilcileri, hepicüğü toplanmış.

 

 

‘Akil adamlar’ bi yandan böyük mekanlarda toplanıyor bi yandan da çarşaf liste hazırlıyormuş. Daha listenin mürekkebi kurumadan, dönenler, çarşaf listeden fırlayıp çıkanlar oluyormuş. Seferberlik görmüş ihtiyarlar “bunu da gördük çok şükür” diyormuş.

 

Kimi; “Hükümet konağı, Hıdırlığın Kaşına yapılsın”, öteki; “yok yok Boyalca’nın Kaşı daha iyi” diyor, beriki; “Benim tercihim Boklu Ark” diyormuş.

 

Öte yandan; üstüne vazife olmayan işlere karışanlar platformu ve de Çankırı Deniz Ticaret Odası-Modası başkanı;

 

“Mızırığın kıyısı ne güne duruyor” diyormuş.

 

Oysa el deliye hasret biz "âkil"e hasret gidiyormuşuz…

 

 

İş bu yazı, Tatlı Çay’ın ve dahi “Boklu Ark’ın” kıyısından, üzerlerine Sarı Baba’nın ölü toprağı serpilmişleri dürtmek için kaleme alınmıştır.