Kambersiz düğün olur mu? 30 Mayıs - 3 Haziran günleri arasında gerçekleştirilecek olan "Çankırı Tanıtım Günleri" açılış töreninde Başkent Ankara'daydım. 

 

“Nerelisiniz?” diye sorulduğunda memleketinden utanıp, “Ankaralıyım” diye cevap verenlerin çoğunlukta olduğu bir açılış töreni oldu.

 

“Nereden bu kanaate vardın?” diyenler olabilir. 

 

Ben de onlara derim ki;

 

”Bakanı, bakmayanı, vekili, asili, iktidar partisinin başkan yardımcıları, büyük, küçük ve dahi 'ecücük' belediyelerin başkanları, dalkavukların, ‘Sayın bakanım’ diye hitap ettikleri bakan yardımcısı, ilbay paşası, valisi, kaymakamı, derneği, vakfı, federasyonu, danışmanı, danışılmayanı orada olunca, 'hemşerim memleket nire?' diye sorulduğunda, kim “Angara Çankaya” diye cevap verebilir ki? 

 

Yel ne yandan eserse, fırıldaklar, rüzgâr gülleri o yöne dönermiş. 

 

Şimdilik “mama” sofrası ve de esen yel iktidar kanadında olduğu için fırıldaklar kıblelerini o yöne dönmüş.

 

Eskiden, “hemşerim memleket nire?” diye soranlara, “Angara Çankaya” diyenlerin hepicüğünün “Çankırı” dediklerini orada gösterdi mevlam, çok şükür. 

 

Uzak çağların, yakın kentinde değişen bir şey yok.

 

Her zamanki gibi bol hamaset, bolca “cek, cak” sonuç ortada. Maaş alarak, devletten ihale alarak, kısaca parayla millete hizmet ettiğini iddia eden efendi ağalar ve onların “Çankırı sizinle gurur duyuyor” diye bir yerlerini yırtarcasına bağıran üç-beş hempası, amigosu.

 

O cephede eskiden dalkavukluk moda idi, şimdilerde ise amigoluk, yalamalık geçer meslek olmuş. Uğurlu, kademli olsun. “Çankırı sizinle gurur duyuyor” 

 

Esas bombayı sona sakladım. 

 

Sağlam kaynaklardan öğrendiğime göre, Başbakan, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek’den çok bir özel ricada bulunmuş. 

 

“Melih Bey, hizmetin büyüğü küçüğü olmaz. Şu Çankırı’ya bi el atıver. Çankırı’ya tayin ettiklerimiz bugüne kadar yüzümüzü güldürmedi, yaptıkları tek iş ‘mahalle garıları” gibi dedikodu üretmek, birbirinin arkasından konuşmak, bunların vatana, millete, memlekete hayrı yok. Bu güne kadar yaralı parmağa bile bi su dökemediler” demiş.

 

Melih Gökçek de; “Baş üstüne Sayın Başbakanım, emir telakki ederim. Çankırı Belediye Başkanlığına aday olduğumu 'Çankırı Tanıtım Günlerinde'  duyuracağım. Hörmetlerimle arz ederim” demiş.

 

Çankırılı'ya, Çankırı’nın tanıtıldığı, tanıtım günlerinde, hemşerilerinin karşısına çıkan, Melih Gökçek,  Başbakandan aldığı emirle, Çankırı Belediye Başkanlığı adaylığını ve Çankırı için hazırladığı "büyük projelerini” ilk defa orada kamuoyuna açıklamış. 

 

Almış sazı Melih Başkan;

 

“Bugüne kadar yapılmayanları yapacağız inşallah ve de maşallah” demiş ve başlamış projelerini bir bir açıklamaya.

 

“Kore, Seul'de gördüydüm, oradaki çayın aynısını, Tatlı Çay’a uygulayacağız. Gördüğünüzde siz bile inanamayacaksınız. Maşallah.”

 

 “On yıldır, meydan, otopark yapılmayan Çankırı'da Ahmet Yesvi Camii yanına, altına otopark üstüne meydan yapacağız, inşallah.  Bi parkta Yeni mahalle'ye, maşallah. Kucaklama Taşı Parkını da bu sene seçimlerden önce bitireceğiz inşallah. Çankırı’yı parklar cenneti yapacağım, inşallah.  Ha unutmadan, yirmi ton da asfalt dökeceğiz, maşallah.”

 

“Halasından, let aydınlatma, peyzaj düzenlemesi ve süs havuzu.  Amcasından, meydan üstüne de bi meydan saati.”

 

“Ey ben size daha ne yapayım, Çankayalılar” demiş.

 

Amigolar devamla, oralarını, buralarını, elalarını yırtarcasına bağırıyormuş. 

 

“Çankırı sizinle gurur duyuyor”  

 

Seferberlik görmüş dedeler, ak çarlı neneler, pantolonlarının belleri düşük bebeler, el çırpıp, kimi şak, şak, kimide çak, çak yapmışlar.

 

Son olarak yeni Bay Başkan: 

 

“Helalı hoş olsun, hayırlı olsun, hepinizi seviyorum, hepinizi öpüyorum” diye bağlar başı yaparak noktalamış, söylevini.

 

Son tahlilde, almış sazı “Elekçi İbram”  

 

Bel bellemiş, söz söylemiş.

 

 “Aşk olsun, size aşk olsun!”